شهید قناعت پیشه بود وآنچه را داشت باهمه تقسیم می کرد وهمیشه به یاری محرومان می شتافت  در آسیاب شهر کار می کرد  وهمان آردی را که به عنوان حق الزحمه می گرفت بین فقرا تقسیم می کرد همسر شهید می گوید روز عید غدیر از ماموریت بر گشته بود وپرچم جمهوری اسلامی را همراه خودآورده بود به من گفت این پرچم را در جایی نگه دار من یک هفته دیگر شهید می شوم پرچم را بر تابوتم جهت تشییع نصب نمایید چند روز بعد وقت ماموریت رسید فرزندمان مریض بود از او خواستم وی را به دکتر ببریم گفت: باید برود زیرا امروزکمین دارند، رفت و سر موقع یک هفته خبر شهادت او را آوردند .پرچم را بر تابوت او نصب نمودیم و با او در داخل قبر دفن نمودیم

                                                                                        راوی همسر شهید

شهید علی محمد محمدی سلامی در تاریخ 15/12/ 1341 در بخش سلامی از توابع شهرستان خواف دیده به جهان گشود دوران تحصیلات شهید هم زمان  بود با حرکات انقلابی  ومبارزه با دست نشاندهای رژیم منحوس پهلوی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 57همان مردمی که در شهر ها وروستاها تظاهرات وراهپیمایی داشتند عازم جبهه ها شدند ودر صحنه ی نبرد مستقیم با استکبار با ایمان وتوکل به خدا ایستادند. شهید علی محمد نیز برای اتمام وظیفه و ادای تکلیف با دوستان عازم جبهه ها شد ودر صف عاشوراعیان ویاران ابا عبدالله در کربلای ایران به فیض عظیم شهادت نائل آمد.

                                                               روحش شاد وراهش پر رهرو باد

محمد در خانواده ای مذهبی وفقیر به دنیا آمد وبه علت عدم توان پرداخت هزینه تحصیل ونیاز به کمک به خانواده ،پس از سوم راهنمایی شروع به کار وتلاش کرد ودوران سربازی را در جبهه حق علیه باطل و در منطقه ی کردستان سپری نمود .پس از پایان دوره ی سربازی در شهر با کمیته مبارزه با مواد مخدر همکاری می نمود.شهید می گفت: خطر مواد مخدر از خطر گلوله ی صدامیان بیش تر است .گلو له های دشمن افراد اندکی را ازبین می برد ولی مواد مخدر خیلی از جوانان را ازبین خواهد برد.بسیار فهیم و غریب نواز بود.حساب دار داروخانه شهر می گفت: هر وقت جهت گرفتن داروبه داروخانه می آمدهزینه ی کسانی که توان پرداخت دارورانداشتند نیز حساب می کرد. درسال سوم ابتدایی بر روی تخته سیاه نوشته بود مرگ بر معلم شاه دوست معلم که از حزب رستاخیز بود. او و برادر بزرگترش رابه دفتر برده بود وکتک مفصلی زده بود سر انجام در تاریخ 26/7/71 در مبارزه با توزیع کنندگان مواد مخدر به درجه ی شهادت نایل شد.

                                                                                                 یادش گرامی   

جوانی با اخلاق و مهربان بود .همیشه آرزویش شهادت ، دو دختر به نام های زهرا و مریم داشت .برادر شهید میگوید: که شهید همیشه می گفت: شهادت مرگ با عزت است ومرگ با عزت بهتر از زندگی با ذلت ، به او گفتم چرا چنین میگویی تو هنوز جوان هستی شهید می گفت: کاش در جنگ بودم و شهید می شدم تا خدمتی به مملکتم بکنم خدمت به مملکت برای من یک افتخار است وحمایت از ناموس و حیثیت است . شهید می گفت انگار من در قفس  هستم و پر وبالم بسته است واین بیت را زمزمه می کرد

در غریبی ناله کردم هیچ کس یادم نکرد           در قفس ماندم ولی صیاد آزادم نکرد

کی باشد که شهید شوم واز افتخار شهادت بهره مند گردم از همرزمان شهید می گوید: هنگام عملیات فرمانده گفت کسانی که متاهل نیستند و آمادگی جنگ دارند دست خود را بلند کنند عید محمد دستش را بلند کرد به او گفتم تو که  متاهلی گفت شاید خداوند مرا خواسته انشاء ا... شهید شوم  به فرمانده گفت متاهلم ولی نقاط را به خوبی می شناسم که راهی عملیات شدودرهمان عملیات به آررزوی همیشگی اش شهادت نایل شد .                                                                                                                                                                                                 یادش گرامی

مادر شهید میگوید علاقه ی زیادی به جبهه داشت. علی ر غم اینکه تازه ازدواج کرده بود دل در گرو همرز مان بهشتی خود داشت . آخرین  بار که به مرخصی آمده بود با همه ی اقوام خدا حافظی نمود ویک عکس رنگی از خودش بزرگ کرده بود وبه من داد و گفت مادر جان من در این سفر شهید می شوم.و این عکس را آماده  نموده ام.تاوقتی که جنازه ام راتشییع نمودید،آن را جلوی تابوت بگذارید. او رفت وچشمان من تا به امروز در انتظار رویش رو به آسمان است.

                                                                 روحش شاد وراهش پر رهرو باد 

شاگرد اول مدرسه بود تحصیلات را تا دوران دانشگاه ادامه داد ودر سال65 به ندای امام راحل لبیک گفت واز دانشگاه عازو جبهه های مقدس شد برادر بزرگترش نیز در جبهه بود بهاو گفتند برو حالا که برادر شما در جبهه هست گفت زندگی دنیوی  جای ماندن نیست باید رفت تا در صف ملکوتیان قرار گرفت در دوران دانشجویی در تشییع شهدا شرکت می نمود وهمیشه تابوت شهدا را لمس می کرد یکی از دوستان دانشجو می گویداز او سوال کردم چرا انقدر در تشییع شهدا تب تاب نداری گفت سر انجام ما همین خواهد بودوبعد خواهی دیدآری آنقدر خوب بود که هنوز یاد او در خاطره هاست وپس از 3ماه هزور در مناطق عملیاتی در کربلای ایران (شلمچه) ودر عملیات کربلای 5 به لشکریان ابا عبد ا... پیوست

                                                                        یادش گرامی وراهش پر رهرو باد  

او اولین معلم روستاسلامی بود و قبل از پیروزی انقلاب پیش قراول مردم در جهت مبارزه با دست نشانده های شاه بود. اطلاعیه ها رادست به دست در بین مردم تقسیم می نمود و مردم را دعوت می کرد و تظاهرات علیه شاه راه می انداخت.چندین بار توسط نیروهای امنیتی شاه دستگیر شده بود.به پدربزرگ شهید توصیه کرده بودند که مانع او از مبارزه علیه شاه شود ولی شهید به کار خود ایمان داشت و هر روز بر مبارزات او افزوده می شد.بعد از پیروزی انقلاب عضو شورای روستا شد و یاور فقرا و محرومین بود.زمانی که آبرسانی به روستا انجام شد خانواده های فقرا که توان پرداخت هزینه را نداشتند خودش کار حفر گودال و لوله کشی و خدمت رسانی را انجام می داد و تا آب را به منزل فقرا نمی رساند آرام نداشت .کلاس درس برای زنان ایجاد نموده بود و دروس قرآن و سایر را به آنها می آموخت تا اینکه با آغاز جنگ روانه ی جبهه ی حق علیه باطل شد .آنجا هم پس از هر عملیات کلاس درس را برای رزمندگان برگزار می نمود ودر تاریخ 67/11/27در کربلای ایران(شلمچه)در عملیات کربلای 5 به لشکر عاشورائیان پیوست .

                                                                              یادش گرامی باد